Dag 12 - Martinique

Martinique stond oorspronkelijk niet op onze vaarroute maar door werkzaamheden aan de pier in
St. Lucia konden we daar niet aanleggen. Dit had men ons enkele weken voor vertrek laten weten.
In St. Lucia hadden we al een dag uitgestippeld ook via een tip van een collega. Die hebben we dus moeten annuleren. Omdat we op zondag in Martinique zijn, hadden we gelezen dat hier alle winkels zouden gesloten zijn, dus besloten we om toch maar een tour te boeken via de rederij, om iets van het eiland te zien en niet te moeten rondlopen in de lege straten van Fort-De-France.

Het wordt saai... weeral niet gaan ontbijten. U zal ons hopelijk wel begrijpen na de
11-gangen van gisterenavond ;-). Straks gaan ze nog winst doen aan ons... (denk het niet)

Rond 09.00u vertrekken we op tour met onze gedreven gids. Marie-Annick. Fort-De-France is niet de hoofdstad van Martinique, dat is Parijs, want Martinique is niet onafhankelijk maar gewoon een departement van Frankrijk. De voertaal is hier dus Frans en niet Engels als op de andere eilanden. We betalen hier gewoon in Euro... tegen de zin van alle Amerikanen aan boord. Ze rijden hier ook met Franse nummerplaten en het grappigst van al.... als ze naar Frankrijk bellen zo vele duizenden kilometers van hier, bellen ze gewoon lokaal.

Bij het buitenrijden van Fort-De-France lijken we wel in het zuiden van Frankrijk.
Carrefour, Hyper U, Bricorama,...

Fort-De-France heeft net zoals Parijs vele verschillende wijken. We trekken eerst naar de Sacre Coeur de Balata. Het gaat al stijl bergop met onze bus en hier en daar wordt het smal om te passeren. Heel veel volk daar, want hier is men nog veel meer praktiserend katholiek dan in Europa. Alle families komen toe want de zondagmis gaat net beginnen.
We nemen toch nog vlug een kijkje binnen in de kerk en krijgen al direct de zangteksten toegestopt van een vriendelijke Creoolse dame. We bedanken vriendelijk...

Onderweg naar de Sacre Coeur...

Van aan de Sacre Coeur heb je een prachtig zicht over de baai... en onze Anthem.

De dienst gaat beginnen...

Hierna blijven we klimmen en trekken richting het regenwoud van Martinique waar we de Jardin de Balata bezoeken. Een prachtig aangelegde plantentuin met zowel inheemse als uitheemse planten en bloemen. Een ander hoogtepunt hier is het 30m hoge aangelegde parcours door de bomen via allerlei junglebruggen. Een deel van de groep staat te bibberen op de benen :-)

Ik ken er thuis die hier hun hartje zouden ophalen... Iets groter dan den botanique denk ik ?

Dan gaan we de hoogte in. Prachtige zichten vanuit het regenwoud.

Nog nooit zo hoog in een boom gezeten...

We gaan verder over de grond. Ongelooflijk  wat onze gids allemaal weet over deze planten. We verstaan het meeste want soms is het wat Inspector Clouseau Engels :-)

Na een uurtje in de Jardin, gaan we verder. We kruisen nu Martinique van het westelijke Fort-de-France naar het oostenlijke Le François. Als je op de wereldbol de lijn verder oostwaarts zou doortrekken zitten we nu ter hoogte van Senegal.
Onderweg genieten we van het zeer mooie en groene Martinique. We zien regelmatig bananenplantages en suikerrietvelden. We zien ook de pitons (vulkaanachtige bergtoppen).
Ze kweken hier 4 soorten bananen. 3 zijn er voor export en 1 voor lokaal gebruik.

De pitons...

Bananas...

In Le Français brengen we een bezoek aan het prachtige domein van Clément rum agricole. Homère Clement startte hier in 1887 met het maken van rum op basis van suikerriet.
De toenmalige fabriek is niet meer in werking, de rum wordt nu elders gemaakt in Martinique, maar nog wel te bezichtigen. Tevens de fantastische tuinen en het landgoed van de familie Clement op de top van de heuvel. Op 14 maart 1991 werd deze plek voor één dag wereldberoemd door de ontmoeting in het landhuis van Clement tussen president Bush Sr en de Franse president Mitterand, naar aanleiding van de overwinning van de geallieerden tijdens de eerste golfoorlog.

Het domein omvat momenteel ook een kunstcentrum.

Safe the best for last... het proeven.

Na zo'n halve dag in Martinique van West naar Oost, rijden we via een andere route terug naar Fort-de-France. Amerikanen die ter plaatse bleven kloegen er over dat alles gesloten was... Gelukkig wisten wij beter.

Het is nog steeds lekker warm als we in de late namiddag terug aan boord gaan en profiteren dan ook nog van de laatste zonnestralen van de dag. Ook de North Star gaat weer flink op en neer.

We blijven wat langer zitten en genieten van een adembenemende zonsondergang.

Terwijl wij genieten van de prachtige zon, genieten de Amerikanen op het pooldeck van een potje NFL (American Football) op het reuzescherm.

Nadat de zon is vertrokken lopen we nog een keer langs het muurklimmen en daarna langs Sea Plex, de multifunctionele ruimte op het bovendek. Momenteel zijn ze bezig met circustrapeze. Geen echte... maar passagiers die het een keer mogen uitproberen. Niemand die we bezig zien lukt een salto.

Hierna krijgen we honger en maken ons klaar voor het diner. Onze obersteam Baldwin en Jeanne blijken deze cruise zo populair dat iedereen blijkbaar bij hen een tafeltje wil. We dringen toch aan en na een 10-tal minuutjes wachten geraken we toch bij hen terecht. Terwijl we aan het wachten zijn in de loungeruimte gaat het alarm "Alpha - Alpha - Alpha" af voor de keuken van het American Icon restaurant waar wij zitten te wachten. Van alle kanten komt hulp afgesneld. Achteraf horen we van Baldwin, dat één van de chefs zich zwaar verbrand had in het aangezicht door stoom van één of ander kooktoestel. Het is trouwens al de 4de maal Alpha alarm deze week en 3x 's nachts voor één van de passagiers. Ter info: Bravo alarm is brand... hopelijk horen we dat niet deze cruise.

Na het diner, een volledig nieuwe spelshow op zee. "Name that Tune" (noem het liedje). Deze razend populaire spelshow draait al in tientallen landen over de hele wereld sinds 1954. USA, Canada, Brazil, USSR, maar ook in Europa Frankrijk, Spanje, Italië, Polen, Portugal enz... Alleen België nog niet ???
Royal Caribbean Int. heeft als enige cruisemaatschappij van de makers de rechten gekregen om deze productie op zee uit te voeren. Anthem of the Seas is dan ook het enige schip ter wereld waar deze spelshow, live dan nog wel, met orkest, dansers, zangers en dj wordt uitgevoerd. Het leuke is, je kan als publiek meespelen.

Ondertussen zijn we weeral na middernacht. We lopen nog langs Music Hall, daar is een Karaoke wedstrijd aan de gang, maar de kwaliteit van het zangwerk daar doet ons snel verder lopen.
In Bolleros is er ook nog live music maar daar is het volle bak. We nemen dan nog maar een drankje in Michaels Genuine Pub en trekken dan naar deck 8, kajuit 614.
Morgen onze laatste stop in St. Kitts en Nevis. Have a goodnight.